Jaskra to popularna choroba nerwu wzrokowego, której objawów często nie sposób zauważyć. Schorzenie to jest bardzo trudne do rozpoznania w pierwszej fazie rozwoju, natomiast na późniejszych etapach prowadzi do stopniowej destrukcji nerwu wzrokowego, a tym samym do pogorszenia się wzroku lub całkowitej jego utraty. Co zatem zrobić, by do tego nie dopuścić?
Poznaj najczęstsze przyczyny jaskry
Przyczynę tej choroby najłatwiej objaśnić na podstawie ciągu przyczynowo-skutkowego. W pierwszej kolejności należy jednak zrozumieć, że odpowiednia wartość ciśnienia śródgałkowego jest konieczna, by gałka oczna funkcjonowała prawidłowo. Za jego utrzymanie jest odpowiedzialna ciecz wodnista, której ilość w gałce ocznej nie powinna się zmieniać. Jaskra zaburza jednak ten porządek – prowadzi bowiem do zamknięcia kąta przesączania, a w efekcie do zaburzenia krążenia cieczy wodnistej w tym obrębie. Taka sytuacja sprawia, że ciecz gromadzi się w oku w nadmiernej ilości, co skutkuje stopniowym wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego. To z kolei prowadzi do wystąpienia przewlekłego, nasilającego się nacisku na tarczę nerwu wzrokowego, a w ostateczności do jego uszkodzenia.
Objawy choroby nerwu wzrokowego
Jak zostało wcześniej wspomniane, objawy na wczesnym etapie choroby są niemal niezauważalne. Później jednak bardzo się nagromadzają. Pojawiają się zaburzenia widzenia i pogorszenie wzroku, a także specyficzna obwódka halo (aureola) wokół źródeł światła. Objawy związane stricte z jakością widzenia nie są jednak jedynymi, z którymi trzeba się zmierzyć. Chorzy bardzo często odczuwają również zaczerwienienie i ból oka, a także zauważają, że ich tęczówka zaczyna się rozmywać. Niektóre osoby doświadczają również nudności i wymiotów, których pacjenci bardzo często nie łączą z opisywaną chorobą.
Jak wygląda rozpoznanie jaskry?
Prawidłowe rozpoznanie jaskry to dla lekarza nie lada wyzwanie. Z tego też powodu stosuje się bardzo szeroki wachlarz badań. Do najpopularniejszych i najczęściej wykonywanych należą:
- badanie dna oka,
- badanie obrazowe,
- badanie pola widzenia,
- pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego,
- badanie kąta przesączania.
Leczenie i operacja – z jakimi działaniami i kosztami trzeba się zmierzyć?
Rodzaj leczenia jest rzecz jasna ściśle zależny od stopnia nasilenia jaskry. Zazwyczaj zaleca się jedynie leczenie zachowawcze polegające na stosowaniu kropli do oczu zawierających leki przeciwjaskrowe. Jest to najmniej odczuwalna metoda leczenia, a tym samym najtańsza. W poważniejszych przypadkach stosuje się leczenie inwazyjne, czyli laseroterapię lub operację. Koszt jednego zabiegu laserowego to około 350 zł, natomiast na operację wykonywaną prywatnie należy oszczędzić od kilku do kilkunastu tysięcy złotych.
Im wcześniej rozpozna się jaskrę, tym mniej kosztowne jest jej leczenie. Najlepszą możliwą opcją jest jednak podejmowanie działań, dzięki którym można jej uniknąć. Profilaktyka opiera się głównie na regularnych badaniach okulistycznych, jak również na bieżącej korekcie wad wzroku.
Artykuł sponsorowany