Osteopatia jest holistycznym podejściem do organizmu, a jej metody manualnej pomocy sprawdzają się zarówno w przypadku problemów z narządami ruchu, narządami zewnętrznymi, jak i układem współczulnym. Uznaje się, że stworzył ją Andrew Taylor Still wiele lat temu – dziś jest to ugruntowana w swojej pozycji sztuka, która zrzesza specjalistów na całym świecie. Czym dokładnie jest i w jakich dolegliwościach pomoże?
Osteopatia – czym jest?
Osteopatia uważa się za rodzaj medycyny niekonwencjonalnej. Jest to opcja, która stawia przede wszystkim na holistyczne podejście do pacjenta, co znaczy, że dba zarówno o fizyczne aspekty ciała, jak i psychiczne mu odpowiedniki. Ważna jest w niej możliwość samoregulacji, integralność całego ciała i jego struktur, jak i cyrkulacja płynów.
Specjalizacja ta opiera się na wielu technikach, a wszystko to oplecione jest dokładnym wywiadem i badaniami z zakresu neurologii oraz ortopedii. Same techniki, które wykorzystuje osteopata, można podzielić na bezpośrednie i pośrednie, a inaczej:
- strukturalne – polegają na bezpośrednim oddziaływaniu na narządy i tkanki w celu normalizacji napięcia, poprawy ruchomości, jak i usprawnienia drenażu żylno-limfatycznego.
- funkcjonalne – to pośrednie techniki, które są stosowane, aby maksymalnie rozluźnić tkanki bez konieczności manipulacji manualnej.
Zdarzają się też połączenia tych technik, a wszystkie one są działaniami, które wykorzystuje się również w innych rodzajach terapii manualnych.
W czym pomoże osteopata?
Osteopatia zajmuje się bardzo szeroką gamą problemów z ciałem, co sprawia, że wiele osób może skorzystać z jej usług. Do najczęściej rozwiązywanych przez osteopatę problemów należą:
- zawroty głowy,
- migreny,
- dolegliwości ze strony stawów skroniowo-żuchwowych,
- dyskopatia,
- lumbago,
- bóle mięśni,
- rwa kulszowa,
- dolegliwości trzewne,
- astma,
- zapalenie zatok,
- ADHD,
- fibriomalgia,
- bóle ciążowe.
Lista ta nie wskazuje na wszystkie możliwości osteopatii – można ją stosować również przy innych zaburzeniach. Istnieją jednak powody, dla których warto byłoby zrezygnować z metod osteopatycznych – będą to przede wszystkim:
- ciąża w początkowym okresie,
- bardzo ciężkie stany psychiczne pacjenta,
- stany zagrożenia życia.
Każda praktyka osteopatyczna musi zawierać w sobie uprzedni wywiad, który pokaże, czy wprowadzenie leczenia jest możliwe.
Kto może zostać osteopatą?
Specjalizacja ta wymaga lat nauki – studia osteopatyczne trwają zazwyczaj trzy lub cztery lata i są dostępne dla lekarzy, fizjoterapeutów oraz studentów medycyny i fizjoterapii. Po zdaniu wszystkich egzaminów absolwent otrzymuje tytuł dyplomowanego osteopaty.
W Polsce znajduje się wiele szkół, które uczą tej specjalizacji, a jedną z najlepszych jest FICO-MUM, która posiada międzynarodową kadrę składającą się z najlepszych specjalistów z dziedziny osteopatii. Swoją wiedzę przekazują w sposób precyzyjny, szczególną uwagę poświęcając zagadnieniom medycznym, nie zapominając jednocześnie o praktycznym zastosowaniu osteopatii przy użyciu technik klasycznych, strukturalnych i funkcjonalnych.
Artykuł sponsorowany